เจอะคำกลอนของเธอที่เคยเขียน
เก็บเศษเหรียญที่เธอทำตกไว้
กับพวงกุญแจที่เธอลืมไว้ในลิ้นชัก
และแจกันกระเบื้องใบนั้นที่ไม่มีดอกไม้สักดอก
เจอะหนังสือของเธอตั้งแต่เรียน
กับภาพเขียนของเธอที่มุมนั้น
และเบอร์โทรที่มีที่ฉันขอตั้งแต่วันโน้น
ตั้งแต่วันที่เราพบกัน จำได้ไหม นานมาแล้ว
พอเหลือบไปเห็นแล้วมันปวดใจ ทำยังไงก็ไม่หาย
คิดอยากจะขว้างปา คิดอยากจะเขวี้ยงไป
แต่ของที่เธอลืมไว้ ทำใจทิ้งมันไม่ได้
ขอร้องเธอมาเอาไป อย่าให้ฉันต้องเก็บเอาไว้อีกเลย
ยิ่งเหลือบไปเห็นแล้วยิ่งปวดใจ วอนเธอหน่อยได้ไหม
ไม่อยากจะคิดเลย อยากจะห้ามใจ
แต่ของที่เธอลืมไว้ มันมากมายหลายอย่าง
แต่มีบางอย่างเธอเอาไป โปรดคืน เอาใจของฉันคืนกลับมา
เจอะกางเกงของเธอที่ยางย้วย
เสื้อสีสวยที่ยังคงกลิ่นหอม
กับแชมพูขวดนั้นที่สำคัญมันยังคงเหลือ
และเลคกิ้งลายเสือ เก็บไว้นาน จำได้ไหม มันขาดแล้ว
พอเหลือบไปเห็นแล้วมันปวดใจ ทำยังไงก็ไม่หาย
คิดอยากจะขว้างปา คิดอยากจะเขวี้ยงไป
แต่ของที่เธอลืมไว้ ทำใจทิ้งมันไม่ได้
ขอร้องเธอมาเอาไป อย่าให้ฉันต้องเก็บเอาไว้อีกเลย
ยิ่งเหลือบไปเห็นแล้วยิ่งปวดใจ วอนเธอหน่อยได้ไหม
ไม่อยากจะคิดเลย อยากจะห้ามใจ
แต่ของที่เธอลืมไว้ มันมากมายหลายอย่าง
แต่มีบางอย่างเธอเอาไป โปรดคืน เอาใจของฉันคืนกลับมา
ขอร้องเธอมาเอาไป
ยิ่งเหลือบไปเห็นแล้วยิ่งปวดใจ วอนเธอหน่อยได้ไหม
ไม่อยากจะคิดเลย อยากจะห้ามใจ
แต่ของที่เธอลืมไว้ มันมากมายหลายอย่าง
แต่มีบางอย่างเธอเอาไป โปรดคืน เอาใจของฉันคืนกลับมา